روغن درخت چای می تواند اگزما را درمان کند؟

 

روغن درخت چای که از برگ های درخت چای استرالیایی به دست می آید مزایای زیادی برای بدن دارد. بیشتر افراد از این روغن برای مقاصد پزشکی استفاده می کنند که از جمله آن ها می توان به درمان زخم و بریدگی اشاره کرد. این روزها، افراد از روغن درخت چای برای درمان طیف وسیعی از اختلالات پوستی استفاده می کنند. این روغن می تواند در درمان اگزما هم مفید باشد. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم.

 

مزایای روغن درخت چای برای اگزما

با اینکه مطالعات اندکی بر روی این روغن و مزایای آن در درمان اگزما تمرکز کرده اند، اما محققان در حال حاضر می دانند که چنین روغنی می تواند برای بهبود سلامت پوست مفید باشد. به عنوان مثال یکی از مطالعات انجام شده در سال 2011 نشان می دهد روغن درخت چای در درمان اگزما موثرتر از سایر کرم های موضعی است. سایر مزایای روغن درخت چای در برگیرنده موارد زیر است:

باعث کاهش التهاب می شود:

روغن درخت چای در برگیرنده ترکیب ترپنین-4-اول است. این ترکیب خاصیت ضد التهابی دارد و به تسکین برخی از نشانه های مرتبط با اگزما همچون قرمزی، تحریک و تورم کمک می کند.

به درمان زخم کمک می کند:

بر اساس مطالعات انجام شده این روغن می تواند زمان درمان زخم ها را در افراد مختلف کاهش دهد. با اینحال باید توجه داشته باشید که مطالعات تجربی بسیار کوچک هستند و به همین خاطر برای تایید خاصیت درمان کنندگی زخم توسط این روغن باید مطالعات بیشتری انجام شود.

باعث کاهش واکنش های آلرژی می شود:

یکی از مطالعات انجام شده نشان می دهد اعمال دوز بالایی از روغن درخت چای می تواند به کاهش حساسیت بیش از حد به نیکل در افراد مبتلا به حساسیت نیکل کمک کند. اگزما در برخی از شرایط توسط آلرژن ها و محرک های پوستی همچون نیکل بدتر می شود. با اینحال اعمال دوز اندکی از روغن درخت چای ممکن است چنین اثرات و نتایجی نداشته باشد.دوز بالای این روغن ممکن است اثرات و عوارض ناخواسته ای در افراد ایجاد کند. به همین خاطر افراد قبل از اینکه چنین روغنی را به کار ببرند باید تست پوست را انجام دهند. افرادی که به روغن درخت چای حساسیت دارند می توانند آن را با روغن حامل رقیق نمایند.

به مبارزه با ویروس ها کمک می کند:

روغن درخت چای نه تنها به کشتن باکتری های ناخواسته کمک می کند بلکه خاصیت ضد ویروسی هم دارد. استفاده از خاصیت ضد ویروسی این روغن می تواند خطر ابتلا به عفونت را در شرایطی که اگزما موجب بریده شدن پوست یا بدتر شدن آن می شود را کمتر کند.

باعث کاهش شوره سر می شود:

روغن درخت چای خاصیت ضد قارچی دارد و می تواند فعالیت مخمرهای خاصی را کاهش دهد.

این روغن می تواند شرایطی همچون شوره سر و بیماری پای ورزشکاران را درمان نماید.

باعث تسکین خارش می شود:

خارش پوست یکی از نشانه های اصلی اگزما محسوب می شود. یکی از مطالعات نشان می دهد روغن درخت چای در کاهش اگزما و نشانه های مرتبط با آن موثر است.

 

کجا باید از روغن درخت چای استفاده کنیم؟

با اینکه استفاده از روغن درخت چای به طور موضعی ممکن است مشکلی نداشته باشد اما باید در کاربرد آن محتاط باشید. اگر این روغن را بر روی صورت استفاده می کنید سعی کنید احتیاط نمایید. پوست صورت و پوست سر بسیار حساس هستند و به همین خاطر فرد باید در درمان اگزما، آکنه و شوره سر احتیاط کند. اگر از روغن درخت چای خالص استفاده می کنید باید آن را با چند قطره روغن حامل همچون روغن نارگیل یا بادام ترکیب نمایید. بهتر است قبل از کاربرد وسیع این روغن، کمی از آن را روی پوست قرار دهید و مطمئن شوید حساسیتی به آن ندارید.

افرادی که در حال استفاده از دارو برای درمان اگزما یا سایر شرایط خود هستند باید قبل از به کار بردن روغن درخت چای از پزشک خود کمک بگیرند. این روغن ممکن است با داروهای تجویز شده تداخل داشته باشد.

 

عوارض جانبی روغن درخت چای

روغن درخت چای اگر رقیق نشود بسیار قدرتمند خواهد بود. با اینحال چنین روغنی اغلب در غلظت های پایین همچون 5 درصد به فروش می رسد. به خاطر داشته باشید که بیشتر عوارض جانبی این روغن به خاطر غلظت های بالای آن است. نمونه هایی از این عوارض جانبی عبارت است از :

– راش پوستی آلرژیک یا درماتیت تماسی
– خشکی
– خارش
– تحریک پوست
– تورم

اگر فردی از روغن درخت چای 5 درصد یا کمتر از آن استفاده کند احتمال بروز چنین عوارضی بسیار اندک است. با اینحال اگر فردی بعد از کاربرد این روغن موارد حساسیتی را تجربه کرد باید مصرف آن را قطع کند و با پزشک خود مشورت نماید. این فرد هرگز نباید از روغن درخت چای استفاده کند. انجام دادن اینکار عوارض بسیار حادی برای فرد خواهد داشت.

 

نتیجه گیری

افراد از روغن درخت چای به صورت موضعی برای درمان طیف وسیعی از شرایط پوستی همچون اگزما استفاده می کنند.

محصولاتی که در برگیرنده این روغن هستند در مواد آرایشی بهداشتی و سایر موارد یافت می شوند. خاصیت ضد التهابی و ضد خارش این چای می تواند به کاهش برخی از نشانه های قابل توجه و مرتبط با اگزما کمک کند. با اینکه درمانی برای اگزما وجود ندارد اما این روغن در ترکیب با مرطوب کننده و استروئیدهای موضعی می تواند نشانه ها را کاهش دهد.

اولین نشانه های عدم تحمل گلوتن چیست؟

 

عدم تحمل گلوتن همانطور که از نامش پیداست شرایطی است که در آن فرد نمی تواند گلوتن موجود در مواد غذایی را تحمل کند. در این شرایط برخی از نشانه ها همانند بیماری سلیاک است اما شدت کمتری دارد. عدم تحمل گلوتن می تواند باعث ایجاد ناراحتی های قابل ملاحظه ای شود و در برخی از موارد افراد باید از تغییرات سبک زندگی برای مدیریت نشانه های خود استفاده کنند. عدم تحمل گلوتن اغلب با بیماری سلیاک اشتباه گرفته می شود اما این دو مورد بیماری متفاوتی هستند. بیماری سلیاک شرایط خودایمنی حادی است و می تواند به سیستم گوارش فرد اسیب وارد کند. برخلاف بیماری سلیاک، دلیل نشانه های عدم تحمل گلوتن مشخص نیست اما این بیماری سیستم ایمنی را درگیر نمی کند و آسیبی به سیستم گوارش نمی زند. افراد در برخی از شرایط عدم تحمل گلوتن را با حساسیت به گندم اشتباه می گیرند. حساسیت به گندم می تواند تهدیدکننده زندگی باشد و برخی از نشانه ها ممکن است در تنفس اختلال وارد نماید. نشانه های عدم تحمل گلوتن کمتر از بیماری سلیاک یا حساسیت به گندم حاد هستند و افراد در این مورد اطلاعات اندکی دارند. در این مقاله سعی می کنیم برخی از نشانه ها را با هم مرور کنیم.

 

نشانه های عدم تحمل گلوتن

بیشتر این نشانه ها بعد از مصرف گلوتن رخ می دهند. با اینحال ترکیب دقیق از نشانه ها ممکن است در هر فردی متغیر باشد.

اسهال و یبوست:

افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند بیان کرده اند که بروز منظم اسهال و یبوست جزو نشانه های رایج آن هاست. در این شرایط گاه به گاه همه چیز خوب است اما تجربه کردن اسهال و یبوست در بیشتر روزها می تواند نشان دهنده یک مشکل زمینه ای باشد. افرادی که بیماری سلیاک دارند هم ممکن است اسهال و یبوست را تجربه کنند. آن ها ممکن است مدفوعی با بوی نامطبوع داشته باشند

نفخ:

یکی دیگر از نشانه های رایج این شرایط، نفخ است. این موضوع به احساس پر بودن شکم اطلاق می شود که بسیار ناراحت کننده و طولانی است. فرد ممکن است تجمع گاز را هم تجربه نماید. بیش از حد خوردن دلیل رایج نفخ محسوب می شود اما ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. در افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند حس نفخ ممکن است به طور منظم رخ دهد و الزاما به مقدار غذایی که فرد مصرف می کند وابسته نیست.

درد شکمی:

علل مختلفی می تواند باعث بروز درد شکمی در افراد شود. اما آن هایی که عدم تحمل گلوتن دارند اغلب درد شکمی را به طور مکرر تجربه می کنند و دلیل واضحی برای آن نمی یابند.

خستگی:

خستگی نشانه دیگری است که افراد در چنین شرایطی تجربه می کنند. بیشتر خستگی ها ممکن است اصلا به شرایط پزشکی فرد مرتبط نباشد.
افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند ممکن است حس دائمی خستگی داشته باشند که با کارکرد روزانه شان تداخل دارد.

حالت تهوع:

افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند ممکن است حالت تهوع را به خصوص بعد از مصرف وعده غذایی حاوی گلوتن تجربه نمایند. حالت تهوع می تواند علل زیادی داشته باشد اما این شرایط اگر بعد از خوردن گلوتن رخ دهد ممکن است نشانه عدم تحمل گلوتن باشد.

سردرد:

تجربه سردردهای منظم نیز نشانه دیگری است که در افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن رخ می دهد.

 

سایر نشانه ها

افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند ممکن است تعدادی از این نشانه ها را به طور منظم تجربه نمایند. در این شرایط ممکن است نشانه های دیگری هم بروز کند. این نشانه ها عبارتند از :

– درد عضلات و مفاصل
– افسردگی یا اضطراب
– سردرگمی
– درد شدید شکمی
– کم خونی

 

این شرایط چگونه تشخیص داده می شود؟

در ابتدا باید مطمئن شوید که شرایط حادتری همچون بیماری سلیاک یا حساسیت به گندم وجود ندارد. گرفتن نمونه خونی که برای تشخیص حضور آنتی بادی های نشان دهنده بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن مورد بررسی قرار می گیرد می تواند چنین شرایطی را مشخص نماید. در برخی از شرایط سایر تست ها نیز لازم خواهد بود. بعد از اینکه پزشک شرایط حادتر را مشخص کرد باز هم تایید وجود بیماری عدم تحمل گلوتن کمی دشوار است زیرا تستی برای این تشخیص وجود ندارد. رایج ترین روش برای تعیین چنین شرایطی کاهش یا حذف مواد گلوتن دار و بررسی نشانه هاست.

 

غذاهایی که باید از خوردن آن ها اجتناب کنید

افرادی که عدم تحمل گلوتن دارند باید از خوردن مواد غذایی گلوتن دار خودداری کنند. این غذاها عبارتند از:

– گندم و سایر مشتقات آن
– جو

این سیاست می تواند بیشتر غذاها و نوشیدنی های دیگر را هم از رژیم غذایی شما حذف نماید. رایج ترین نوشیدنی ها و غذاهایی که در برگیرنده گلوتن هستند عبارتند از :

– پاستا
– نان
– بیشتر محصولات پخته شده
– نودل ها
– کراکر
– پن کیک ها
– بیسکوییت ها
– غلات صبحانه
– بیشتر سس ها

 

باید گلوتن کاملا حذف شود؟

افراد باید بدانند که بیماری سلیاک حدود یک درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. تخمین زده شده است که شیوع عدم تحمل گلوتن در میان افراد 0.5 الی 13 درصد باشد. این شرایط شیوع زیادی ندارند اما نشانه های مرتبط با آن ها بسیار گسترده است و می تواند علل احتمالی متفاوتی داشته باشد. این موضوع بدین معنی است که فرد ممکن است عدم تحمل گلوتن را با بیماری های دیگری اشتباه بگیرد. مشکل با خوردن مواد غذایی بدتر می شود . تحقیقات اندکی وجود دارد که نشان می دهد گلوتن باید از رژیم غذایی حذف شود. حتی افرادی که با این شرایط شناسایی شده اند هم دقیق نمی دانند نخوردن گلوتن چگونه می تواند بر روی سلامتی شان تاثیر داشته باشد.