۳۹ مطلب در فروردين ۱۳۹۷ ثبت شده است

ایا کتوز می تواند عوارض جانبی برای بدن به همراه داشته باشد؟


ایا کتوز می تواند عوارض جانبی برای بدن به همراه داشته باشد؟

 

برخی از افراد بر این باورند که کتوز برای بدن بسیار خطرناک است. با اینکه کتو اسیدوز شرایط حادی است که به خاطر دیابت کنترل نشده ایجاد می شود، کتوز یک وضعیت طبیعی متابولیک در بدن محسوب می شود. در حقیقت، رژیم غذایی کتوز و کتوژنیک به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته و نشان داده شده است که این رژیم ها مزایای زیادی برای کاهش وزن دارند. رژیم غذایی کتوژنیک نیز خاصیت درمانی در شرایطی همچون صرع، دیابت نوع 2 و سایر بیماری های مزمن دارد. کتوز برای بیشتر افراد امن است با اینحال چنین وضعیتی در ابتدا می تواند برخی از عوارض جانبی را برای افراد به همراه داشته باشد.

 

مرور اجمالی بر کتوز

قبل از هر چیزی باید بدانید کتوز چیست. کتوز بخش طبیعی از متابولیسم بدن است. این شرایط زمانی رخ می دهد که مصرف کربوهیدرات بسیار پایین است یا اینکه کربوهیدرات برای مدت زمان طولانی مصرف نشده است. هر دوی این شرایط به کاهش سطح انسولین منجر می شود و باعث می گردد چربی از سلول های چربی ازاد گردد. زمانی که این شرایط رخ می دهد، کبد با چربی پر می شود و همین امر باعث می شود کبد مقدار زیادی از چربی را به کتون تبدیل کند. در طول کتوز، بیشتر بخش های بدن کتون را برای دریافت انرژی می سوزانند. با اینحال چنین شرایطی فوری رخ نمی دهد. بدن و مغز برای تبدیل چربی به کتون به زمان نیاز دارد تا خود را با شرایط موجود منطبق کند.

در طول فاز انطباق، ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنید که به آن آنفلونزای کتو یا آنفلونزای کم کربوهیدرات می گویند.

بوی بد دهان نیز ممکن است در این شرایط رخ دهد:

یکی از رایج ترین عارضه جانبی کتوز، بوی بد دهان است. این شرایط به خاطر استون رخ می دهد که محصول جانبی متابولیسم چربی است. سطح استون در خون در فرایند کتوز بالا می رود و بدن از طریق تنفس از شر آن خلاص می شود. عرق و ادرار نیز ممکن است بوی استون به خود بگیرد. استون بوی خاصی دارد. برای بیشتر افراد این بوی بد بعد از چند هفته بهبود پیدا می کند.

عضلات پا ممکن است گرفته شوند:

در کتوز، برخی از افراد ممکن است با گرفتگی عضلات پا مواجه شوند. اگرچه این گزینه مشکل حادی نیست اما نمی تواند برای افراد خوشایند باشد و دردناک خواهد بود. گرفتگی عضلات پا در کتوز معمولا به خاطر کمبود آب در بدن و از دست رفتن مواد معدنی است.

کتوز ممکن است به مشکلات گوارشی نیز منجر شود:

تغییرات رژیمی غذایی در برخی از افراد به مشکلات گوارشی منجر می شود. این موضوع در رژیم کتوژنیک نیز دیده می شود و یبوست رایج ترین عارضه جانبی آن در ابتدای کار است. این موضوع عمدتا به خاطر نداشتن فیبر کافی در رژیم غذایی و ننوشیدن مایعات کافی است.

برخی از افراد ممکن است با اسهال مواجه شوند اما این شرایط زیاد رایج نیست. اگر برای ورود به کتوز تغییرات زیادی در رژیم غذایی خود ایجاد کرده اید ممکن است نشانه های مشکل در گوارش را نیز تجربه کنید.

افزایش ضربان قلب:

برخی از افراد در چنین شرایطی با افزایش ضربان قلب مواجه می شوند که عارضه دیگری از کتوز است. این شرایط ممکن است در طول چند هفته اول رژیم غذایی کتوژنیک نیز دیده شود. کمبود آب اصلی ترین دلیل بروز چنین شرایطی است. نوشیدن قهوه نیز می تواند باعث ایجاد این شرایط شود. اگر مشکل همچنان وجود داشت بهتر است مصرف کربوهیدرات خود را افزایش دهید.

 

سایر عوارض جانبی کتوز:

سایر عوارض جانبی که شیوع کمتری دارد عبارت است از :

کتواسیدوز: برخی از موارد کتواسیدوز در زنان شیرده گزارش داده شده است. این شرایط به احتمال زیاد به خاطر رژیم کم کربوهیدراتی ایجاد می شود اما بروز آن بسیار نادر است.

سنگ های کلیوی: اگرچه این شرایط رایج نیست اما در برخی از کودکان امکان توسعه سنگ کلیه در رژیم کتوژنیک وجود دارد.

افزایش سطح کلسترول: برخی از افراد ممکن است با شرایطی همچون افزایش سطح کلسترول بد خون مواجه شوند

 

چگونه می توان عوارض جانبی احتمالی را کمتر کرد؟

– آب زیادی بنوشید.

– نمک کافی مصرف نمایید: سدیم زمانی که مصرف کربوهیدرات کاهش پیدا می کند به مقادیر زیادی از بدن خارج می شود. بهتر است نمک را به رژیم غذایی خود اضافه کنید اما حد تعادل را نگه دارید

– مصرف مواد معدنی را افزایش دهید: موادی که منیزیم و پتاسیم بالایی دارند می توانند گرفتگی عضلات پا را کاهش دهند
از انجام دادن تمرینات شدید خودداری کنید

– در ابتدا رژیم کم کربوهیدراتی را امتحان کنید

– فیبر خوبی مصرف کنید: رژیم غذایی کم کربوهیدراتی به معنای مصرف نکردن کربوهیدرات نیست. غذاهای غنی از فیبر بخورید.

 

کتوز برای بدن مضر نیست اما برای هر فردی نمی تواند مفید باشد:

قرار گرفتن در وضعیت کتوز می تواند مزایای بسیار خوبی برای برخی از افراد همچون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و کودکان مبتلا به صرع داشته باشد. اگرچه کتوز سالم و امن است اما می تواند معایبی نیز به همراه داشته باشد. با اینحال چنین معایبی موقتی است و بعد از چند هفته خود به خود بهبود پیدا می کند. رژیم غذایی و تغییر در سبک زندگی می تواند این اثرات را کمتر کند. باید توجه داشته باشید که ورود به وضعیت کتوز برای برخی از افراد مزایای آشکاری خواهد داشت اما برای همه مفید نیست.

۲۶ فروردين ۹۷ ، ۱۸:۵۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
حسین جعفری

می توان از منیزیم برای درمان رفلاکس اسید معده استفاده کرد؟


می توان از منیزیم برای درمان رفلاکس اسید معده استفاده کرد؟

 

رفلاکس اسید معده به مری زمانی رخ می دهد که اسفنکتر مری نتواند مسیر مری به معده را به درستی ببندد. این کار به اسید موجود در معده اجازه می دهد به سمت مری باز گردد و باعث ایجاد درد و تحریک این ناحیه شود. ممکن است در این شرایط طعم ترشی را در دهان، حس سوزشی را در قفسه سینه یا حس بازگشت غذا به سمت گلو را داشته باشید. زندگی کردن با چنین نشانه هایی بسیار ازاردهنده است. رفلاکس معده که به صورت مکرر رخ نمی دهد را می توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد. برخی از این داروها در برگیرنده منیزیمی هستند که با سایر مواد تشکیل دهنده ترکیب شده است. منیزیم می تواند به خنثی شدن اسید معده کمک کند و تسکین کوتاه مدتی برای نشانه های این بیماری ایجاد نماید.

 

مزایای منیزیم چه چیزی است؟

– مصرف بالای منیزیم مرتبط با تراکم استخوانی بالاتر است.

– این ماده می تواند خطر ابتلا به پرفشاری خون را کاهش دهد

– منیزیم می تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.

منیزیم نقش بسیار مهمی در عملکردهای مختلف بدن از جمله تشکیل استخوان بازی می کند. این ماده نه تنها به تشکیل کلسیم در استخوان ها کمک می کند بلکه ویتامین D موجود در بدن را فعال می سازد. ویتامین D یک جزء ضروری برای داشتن استخوان های سالم است.

این ماده معدنی در سلامت قلب نیز نقش مهمی دارد. مصرف منیزیم مرتبط با کاهش ابتلا به پرفشاری خون و آترواسکلروز است. این ماده همچنین بر روی متابولیسم گلوکز و کربوهیدرات ها نیز نقش دارد و می تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد. مصرف بالای منیزیم می تواند حساسیت به انسولین را کاهش دهد. زمانی که این ماده به عنوان درمان ترکیبی با سایر داروهای تجویزی برای رفلاکس اسید معده به مری مورد استفاده قرار می گیرد می تواند کمبود منیزیم در بدن را کاهش دهد.

 

تحقیقات در این باره چه می گویند؟

درمان های بدون نسخه و تجویزی مختلفی برای رفلاکس اسید معده به مری وجود دارد. این درمان ها در برگیرنده آنتی اسیدها، گیرنده های H2 و مهارکننده های پمپ پروتون هستند. منیزیم ماده تشکیل دهنده ای است که در بیشتر درمان های رفلاکس دیده می شود آنتی اسیدها در برگیرنده ترکیبی از آلومینیوم، منیزیم و کلسیم با یون های هیدروکسید یا بی کربنات هستند. این ترکیب می تواند اسید معده را خنثی کند و نشانه های موجود را بهبود ببخشد. منیزیم را می توان در سایر درمان ها همچون مهارکننده پمپ پروتون پیدا کرد. این درمان مقدار اسیدی که در معده تشکیل می شود را کاهش می دهد. یکی از مطالعات انجام شده در سال 2014 نشان می دهد مهارکننده پمپ پروتون در برگیرنده پنتاپرازول منیزیم هستند و می توانند نشانه های رفلاکس اسید معده به مری را بهبود ببخشند.

یکی دیگر از مطالعات انجام شده نشان داده است این داروها می تواند در درمان چنین شرایطی موثر باشد.

 

خطرات و هشدارها

– برخی از افراد ممکن است بعد از مصرف منیزیم عوارض جانبی را تجربه کنند.

– آنتی اسیدها برای کودکان یا افرادی که مشکلات کلیوی دارند توصیه نمی شوند

– مهارکننده پمپ پروتون برای استفاده گسترده توصیه نشده است.

اگرچه منیزیم به طور گسترده ای استفاده می شود و بیشتر افراد می توانند از آن بهره ببرند اما برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنند. منیزیم به تنهایی می تواند باعث ایجاد اسهال شود. برای مبارزه با این شرایط معمولا آلومینیوم در داروهای رفلاکس گنجانده می شود. یکی از معایب آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم می تواند از دست دادن استخوان ها باشد. اسید معده برای کمک به جذب منیزیم در این ناحیه ضروری است. مصرف بی رویه انتی اسیدها، مهارکننده پمپ پروتون و سایر داروهای مسدود کننده اسید می تواند اسید کلی معده را کاهش دهد و باعث جذب ضعیف منیزیم گردد. استفاده بیش از حد از مکمل های منیزیمی می تواند به اسهال، حالت تهوع و گرفتگی شکمی منجر گردد. واکنش های کشنده در دوز بالای 5000 میلی گرم به ازای هر روز از منیزیم دیده شده است.

 

درمان ها برای رفلاکس اسید معده

سایر درمان ها برای رفلاکس اسید معده

داروهای بدون نسخه و تجویزی تنها راه درمان برای چنین شرایطی نیستند. می توان تغییراتی را در سبک زندگی ایجاد کرد. برای کاهش نشانه های این بیماری می توانید نکات زیر را مدنظر داشته باشید:

– وعده های کوچک تری میل کنید

– به طور منظم ورزش کنید

– وزن خود را کاهش دهید

– سر خود را به هنگام خواب بلند نمایید

– مصرف تنقلات در شب را کاهش دهید

– غذاهایی که باعث ایجاد نشانه های رفلاکس می شوند را کمتر کنید.

ممکن است درمان های جایگزین دیگری برای کاهش نشانه ها وجود داشته باشد.

 

حالا چه کاری می توان انجام داد؟

رفلاکس اسید معده شرایط رایجی است. دوره های غیر مکرر این شرایط را می توان با داروهایی که در برگیرنده منیزیم و سایر مواد هستند درمان کرد. اگر می خواهید مصرف منیزیم را افزایش دهید به یاد داشته باشید که باید:

– با پزشک خود در مورد مکمل های این ماده مشورت نمایید

– غذاهای غنی از منیزیم را به رژیم خود اضافه کنید

– هر روز تنها 350 میلی گرم منیزیم مصرف کنید.

شما می توانید سبک زندگی خود را برای کاهش نشانه های رفلاکس تغییر دهید. اگر نشانه های شما با وجود تمام موارد بیان شده باقی بود با پزشک صحبت کنید. او می تواند برنامه درمانی فعلی را بسنجد و بهترین کار را برایتان انجام دهد.

۲۶ فروردين ۹۷ ، ۱۸:۵۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
حسین جعفری